ا معکوس

سن لجن پارامتر بهتری نسبت به F:M برای طراحی می‌باشد. در ابتدا، سن لجن انتخاب شده باید بزرگتر از سرعت رشد بیومس مدنظر باشد. برای مثال، اگر مدنظر است که در سیستم باکتری‌های نیترات ساز رشد کنند باید سن لجن بیشتر از ۱۰ روز باشد. از طرف دیگر برای سوبستراتی که به‌صورت معلق در سیستم وجود دارد، تجربه بهتر مستلزم به‌کارگیری زمان ماند بالاتر می‌باشد. برای فاضلاب‌های خانگی با سرعت ثابت واکنش BOD۵ برابر با ۱/۰ d^&#۷۱۳;۱ ارتباط بین سن لجن و سوبستره مصرف شده از طریق زیر نشان داده می‌شود:
(۵)
(Sa=BODt=BODu)۱-۱۰^&#۷۱۳;۰.۱
Sa= اکسیژن معادل با سوبستره کربن مصرف‌شده (Kg/d)
BOD=BODu کربنه نهائی (Kg/d)
ّBOD=BODT کربنه مصرف‌شده در زمان Kg/d(T)
بنابراین در فرآیند متعارف لجن فعال در زمان ماند برابر ۵ روز، تنها حدود ۷۰ درصد سوبستره کربنه می‌تواند مصرف شود، ۳۰ درصد باقیمانده در لجن باقی می‌ماند. برای یک فرآیند IDEA در زمان ماند برابر با ۳۰ روز یا بیشتر، بیش از ۹۹ درصد سوبستره کربنه ممکن است مصرف شود (۱۳ و ۱۴).
 اکسیژنه کربنه مورد نیاز (Rc):
Rc فرآیند باید مستقیماً متناسب با مقدار سوبستره کربنه مصرف شده باشد که تابعی از سن لجن است در فرآیند هوادهی گسترده Rc کمتر از BOD نهائی می‌باشد. زیرا اکسیژن مربوط به MLVSS قابل تجزیه از سیستم حذف می‌گردد که برابر با ۴۲/۱ kgO۲/KgMLVSS می‌باشد.
Rc=BODu-۱.۴۲FBVSS)MLVSS
FBVSS= نسبت MLVSS قابل تجزیه
به واسطه زمان ماند سلولی بالا در فرآیند FBVSS, IDEA به واسطه تجمع VSS غیرقابل تجزیه از SS ورودی و تجزیه سلول باقیمانده نسبتاً پائین می‌باشد. FBVSS برابر با ۳۵/۰ توسط Chong در سال ۱۹۸۷ براساس بالانس جرمی برای فرآیند IDEA با ۳۰ روز سن لجن به‌دست آمده است. از طریق RC، BOD۵ می‌تواند به‌صورت زیر بیان گردد:
(RC= ۱.۴۶BOD۵-۱.۴۲FBVSS(MLVSSV
 اکسیژن مورد نیاز نیتروژنه (Rn)
Rn از طریق زیر محاسبه می‌گردد:
(Rn=۴.۶PN(NT)-۲.۹PDNPN)NT
=Rn اکسیژن مورد نیاز خالص
=NT کل نیتروژن ورودی در دسترس
=PN نسبت ازت ورودی اکسیدشده
=PDN نسبت نیترات دنیزه شده
در محاسبه NT باید نیتروژنی را که از طریق لجن مازاد و پساب خروجی خارج می‌گردد مورد محاسبه قرار بگیرد، به‌طور معمول این مقدار ۳۰ درصد در نظر گرفته می‌شود.
۵.۲.۳) اکسیژن مورد نیاز در فرآیند:
اکسیژن مورد نیاز کل در فرآیند حاصل مجموع اکسیژن مورد نیاز کربنه و نیتروژنه می‌باشد:
(۹)
RT=RC+Rn
 اکسیژن موردنیاز پیک دوره‌ای
ظرفیت سیستم هوادهی باید به‌گونه‌ای باشد که اکسیژن موردنیاز یک دوره‌ای را پاسخگو باشد بارگذاری سوبستره پیک دوره‌ای در یک واحد کوچک می‌تواند تا سه برابر بارگذاری متوسط بالا باشد. در این سیستم ظرفیت انتخاب شده تا حدی از این نوسانات پیشگیری می‌کند. نسبت پیک به متوسط ۲۵/۱ برای تعیین میزان اکسیژن در فرآیند IDEAA انتخاب می‌گردد.