زن و مشکلات سیاسی

تردیدی در این نکته نیست که زنان نیمی از پیکره جامعه را تشکیل داده و اساس هویت یابی خلقت و آفرینش انسانی با مرد و زن صورت می گیرد و به همین دلیل لازم است زنان در فعل و انفعالات اجتماعی و سیاسی نقشی مؤثر و کارآمد برای دخالت در تعیین سرنوشت کشور و همچنین مشارکت در طرحها و سیاست گذاری های کلان شرکت داده شوند . حال باید دید که اساساً ، موانع و مشکلات سر راه حضور و مشارکت زنان و سهیم شدن آنان در فعالیتهای سیاسی کدام است و وضعیت فعلی آنان در جامعه چگونه است ؟

واقعیت این است که از دیرباز نگرش و نگاه محدود کننده ای نسبت به زنان وجود دارد که ریشه در سنتها وعرفهای نامقبول و پذیرفته شده گذشته داشته و همین نگاه و نگرش مانع از آن           می شود که زنان بنجو شایسته و لایقی در متن جریانات و فعالیتهای سیاسی روز حضور یابند . البته باید توضیح داد این نگاه و نگرش مختص به کشورمان نیست وتقریباً در همه جای جهان ،چنین نگاهی وجود دارد و به استثنای کشورهایی که در آن زنان به مناسب بلند پایه ای دست یافته اند همه ی کشورهای جهان دیدی محافظه کارانه و سنتی درباره ی زنان دارند که این نگرش یکی از موانع عمده ترقی و صعود زنان در نردبان فعالیتهای سیاسی درجهان بحساب می آید .

در واقع با این که زنان نیمی از پیکره جامعه را تشکیل می دهند اما همانطوریکه اشاره شد سهم آنان در فعالیتهای سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی و غیره ناچیز است و این حالت البته فقط مربوط به کشورمان نمی شود در برخی از مناطق جهان سهم زنان در فعالیت های سیاسی بسیار ناچیز و در پایین ترین سطح ممکن قرار دارد . اسلام به عنوان دینی جهان شمول ، هیچگاه از وضعیت زدن در جامعه غفلیت نورزیده و برای وی شأن و منزلت ویژه ای قایل شده است و این شأن در وضع و تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی به صورت جالبی متبلور شده است مثلاً در بند 14 قانون اساسی به تساوی بین مرد وزن تأکید کرده و دولت را مسئوول تأمین حقوق همه جانبه افراد جامعه اعم از مرد و زن و... تساوی عمومی در برابر قانون می داند . جالب این که حقوق همه جانبه ای که نسبت به تأمین انها در قانون اساسی پافشاری شده است عبارت از تخمین تحصییل آزاد برای همگان ، صحه گذاری بر مشارکت برابر در عرصه های مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، تخمین حق اشتغال قانونی کسب و کار و ... است .

علاوه بر این بر اساس اصل 21 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز دولت موظف است حقوق زن را در تمامی جهات با رعایت موازین اسلامی تخمین کند و زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن حقوق مادی معنوی او را فراهم آورد .

این دو اصل به خوبی روشن می کند که زنان در ایران دارای آزادی عمل کامل برای برخورداری از حق مشارکت برابر در تمام عرصه های سیاسی ، فرهنگی و ... می باشند .

در وضع و تدوین قانون اساسی بر این موضوع تأکید شده است . امروزه وضعیتی که زنان در کشورمان دارند حاکی از آن است که هیچ عرصه ای باقی نمانده که آنان نقش وسهم فعال و پویا در آن نداشته باشند ، در انتخابات مختلف ، زنان با آرای خود نقش آفرینی کرده و طبعاً رأی آنان در رقم خوردن بسیاری از معاملات مؤثر بوده وقانون اساسی بر حق رأی زنان به عنوان عرصه ای برابر باحق رأی مردان تأکید کرده زنان در اولین تجربه رأی دادن در بعد از انقلاب در همه پرسی جمهوری اسلامی شرکت کرده و نقش *** در تأسیس *** جمهوری اسلامی ایفا کردند و این در حالی بود که محافل بیگانه و بد خواه تا قبل از آن چنین تبیلغ می کردند که با سرنگونی رژیم شاه و برقراری حکومت اسلامی ، زنان در کنج خانه ها محبوس شده و از کلیه حقوق اجتماعی و... محروم خواهند ماند .