مسیر یابی بردار فاصله

شبکه هایی کامپیوتری مدرن به جای الگوریتمهای  مسیر یابی  ایستا  از الگوریتم مسیریابی پویا استفاده می‌کنند، زیرا الگوریتم‌های ایستا بار فعلی شبکه  را در نظر نمی‌گیرند و دو الگوریتم پویا به نامهای مسیر یابی بردار فاصله و مسیر یابی حالت پیوند، عمومیت بیشتری دارند در این بخش به الگوریتم مسیر یالی بردار فاصله و در بخش بعدی به الگوریتم مسیر یابی حالت پیوند می‌پردازیم.

در الگوریتمهای  مسیریابی  بردار فاصله هر مسیریابجدول یا برداری دارد که بهترین فاصله به هر مقصد را نگهداری می‌کند  خطی را که برای رسیدن به آن مقصد لازم است مشخص می‌کند. این جدولها از طریق تبادل اطلاعات با همسایه‌ها بازسازی می‌شوند.

الگوریتم مسیر یابی  بردار فاصله به اسامی دیگر نیز خوانده می‌شود. ازجمله الگوریتم مسیر یابی بلمن –فورد و الگوریتم و الگوریتم فورد – فورکرسون که نامگذاری آنها را نام مخترعین آنها بلمن 1975- فورد و فوکرسون، 1962 اقتباس شده است. این الگوریتم مسیر یابی ARPANET اولیه بود و تحت نام RIP در اینترنت مورد استفاده قرارگرفت.

درمسیر یابی بردار فاصله ، هر مسیر باب دارای جدول است که به ازای هر مسیر در زیر  شبکه یک وارده دارد این وارده  دو بخش است : خط خروجی پیشنهادی  برای استفاده از آن مقصد  و تخمینی از زمان یا فاصله  به آن مقصد  مقیاس مورد استفاده ممکن است تعداد جهش‌ها ، زمان تاخیر به میلی ثانیه ، بسته هایی که در مسیر در صف قرار گرفته‌اند یا چیزهایی مشابه آن‌ها باشند.

 

 

فرض می‌شود که مسیریابفاصله خود تا هر همسایه اش را می‌داند و اگر مقیاس ، جهش باشد، فاصله فقط یک جهش است اگر مقیاس طول صف باشد مسیر باب هر صف را بررسی می‌کنداگر مقیاس تاخیر باشد، مسیر باب می‌تواند آنرا مستقیما  با بسته ECHO خاصی از هر طرف گیرنده ارسال می‌شود اندازه گیری کند.

به عنوان  مثال ، فرض کنید تاخیر به عنوان مقیاس به کار می‌رود و مسیریاب، تاخیر  به هر همسایه خودش را می‌داند . هر مسیریابدر هر T میلی ثانیه لیستی  از تاخیرهای تخمینی خود را به هر مقصد را ارسال می‌کند ولیست مشابهی از هر همسایه خود دریافت می‌کند فرض کنید  یکی از این جدول‌ها از همسایه‌ها X می‌رسد، به طوری که X زمان رسیدن به مسیریاب I باشد که X آن را تخمین  زده است اگر مسیریاببداند تاخیر تا X برابر با M میلی ثانیه باشد، می‌داند که اگر بخواهد  از طریق X به مسیریابI برسدX+M میلی ثانیه  طول می‌کشد. با انجام این محاسبات  برای هر همسایه‌های مسیریابمی‌تواند بهترین تخمین را تشخیص دهد و می‌تواند از این تخمین و خط متناظر در جدول مسیر یابی جدید استفاده نماید توجه داشته باشیدو که جدول مسیر یابی قبلی، در محاسبه  به کار نمی‌آید.

این فرآیند  بازسازی در شکل 5 آمده است بخش الف زیر شبکه‌ای را نشان می‌دهد چهار ستون اول بخش (ب) بردارهایی تاخیری  را که از همسایه هایی مسیریابJ آمده‌اند نشان می‌دهد تاخیر از A به B برابر با 12 میلی ثانیه و از A به C برابر با 25 میلی ثانیه و از A به D برابر 40 میلی ثانیه و غیره  است فرض کنید تاخیرهایی J به همسایه هایش A,H,I,A به ترتیب عبارتست از 8و10و12و6 میلی ثانیه .

 

 

چگونگی محاسبه مسیر جدید از J به G را در نظر بگیرید J می‌داند که می‌تواند با 8 میلی ثانیه تاخیر به A برسد و A با 18 میلی ثانیه به G می‌رسد لذا J می‌داندکه اگر بخواهد از طریق A به  G برسد 26 میلی ثانیه طول می‌کشد. به طور مشابه به تاخیر رسیدن به J را در جدول ،18 میلی ثانیه ثبت می‌کند و آن، از طریق H است محاسبه مشابهی برای تمام مقصدها صورت میگیرد به طوری که جدول مسیر یابی  جدید را به صورت آخرین به صورت اخرین ستون شکل در می‌آید.

اصل بهینگی

قبل از پرداختن به الگوریتم  توجه به مهم است که صرف نظر از توپولوژی شبکه  وتر افیکی ، می‌توان حکمی کلی راجع به مسیرهای بهینه ارائه کرد این حکم را به عنوان اصل بهینگی  شناخته می‌شود. این اصل بیا می‌کند که اگر مسیریابJ از مسیریاب I به مسیریابK در مسیریاب بهینه‌ای شناخته می‌کند آنگاه مسر بهینه‌ای از J و K نیز در مسیر مشابهی  قرار می‌گیرد. برای مشاهده این موضوع ، بخشی  از مسیر I به J  را به بنامید و بقیه را نامگذاری کنید اگر مسیری بهتر از وجود داشت می‌توانست با الحاق  شود تا مسیری از I به K  بهبود بخشد، و حکم ما را می‌گوید ?  بهینه است نقض کند.

از اصل بهینگی می‌توان نتیجه گرفت که مجموعه‌ای از مسیرهای بهینه از تمام منابع به مقصدی معین ، درختی را تشکیل مید هد که ریشه اش مقصد است چنین درختی، درخت بایگانی  نام دارد.شکل 2 در این درخت مقیاس فاصله تعداد جهش‌ها است توجه داشته باشید. که درخت‌های دیگری با همان طول مسیر وجود داشته باشند هدف الگوریتم‌های مسیر یابی، یافتن درخت‌های بایگانی و استفاده از انها برای تمام مسیر یاب‌ها است .

چون درخت بایگانی یک درخت است، فاقد هرگونه حلقه است. لذا هر بسته در تعداد مشخصی از جهش‌های دریافت می‌شود. در عمل همیشه به این سادگی نیست.در اثنای کار، پیوندهای  ومسیریابمی‌توانند به طرف پایین بروند وبه طرف بالا برگردند. بنابراین امکان دارد مسیر یاب‌های مختلف راجع بع توپولوژی فعلی ایده‌های متفاوتی داشته باشند .همچنین سوال دیگری که مطرح بود این بود که آیا هر مسیریابمجبور است به طور انفرادی اطلاعات مورد نیاز جهت محاسبه درخت بایگانی را به دست آورد یا این اطلاعات توسط وسایل دیگری جمع آوری می‌شوند در ادامه به طور مختصر به این موضوع می‌پردازیم با این وجود، اصل بهینگی ودرخت  بایگانی‌های معیارهایی را تهیه کردند که سایر الگوریتم‌های مسیر یابی می‌توانند براساس آنها ارزیابی شوند.

مسیر یابی کوتاه ترین مسیر

مطالعه الگوریتمهای  مسیر یابی را با تکنیکی که به طور گسترده به شکل‌های مختلفی به کار می‌رود شروع می‌کنیم، زیرا الگوریتم ساده‌ای است ودرک آن آسان است. ایده ، ساختن گرافی از زیر شبکه است ، به طوری که ، هر گره گراف نشان دهنده مسیریاب است و هریال نشان دهنده خط ارتباطی است ( که اغلب پیوند نام دارد.) برای انتخاب  مسیری بین دو مسیریابمعین ، الگوریتم ، کوتاهترین مسیر بین آنها را درگراف می‌یابد.

در مورد کوتاهترین مسیر توضیحاتی باید ارائه شود . یک راه اندازه گیری طول مسیر ، تعداد جهش است با این معیار ، طول مسیرهای ABC,ABE در شکل 3 یکسان است.و معیار دیگر معیار دیگر فاصله جغرافیایی به کیلومتراست ، در این حالت بدیهی است که ABC خیلی طولانی تر از ABE است با فرض این که شکل با مقیاس رسم شده است.

علاوه بر جهش‌ها و فاصله فیزیکی معیارهای دیگری نیز قابل  استفاده‌اند به عنوان مثال هریال می‌تواند به میانگین تاخیر صف بندی و انتقال برای بعضی از بسته‌های آزمایشی  برچسب گذاری شود. با این برچسب گذاری، کوتاهترین مسیر به جای مسیری به جای مسیری که با کمترین یال یا فاصله  سریع تر مسیر است.

در حالت کلی، برچسب‌های یال‌ها باید به صورت تابعی از فاصله ، پهنای باند، میانگین ترافیک هزینه ارتباط میانگین طول صف تاخیر اندازه گیری شده و سایر عوامل محاسبه  شود. با تغییر تابع وزنی ، الگوریتم ،کوتاهترین مسیر وزن دار را براساس هریک از معیارهای فوق یا ترکیبی از آنها محاسبه  می‌کند.

الگوریتم‌های متعددی برای محاسبه  کوتاهترین مسیربین در گره گراف شناسایی  شده‌اند یکی از این الگوریتمهای به دیکسترا 1995 نسبت داده می‌شود. هر گره دارای برچسب هایی  در پرانتز  است که فاصله آن تا گره منبع، از طریق بهترین مسیر شناخته شده نیست لذا تمام گره‌ها دارای بر چسب بی نهایت هستند .با ادامه اجرای الگوریتم  وپیدا شدن مسیرها، امکان دارد برچسب‌ها تغییر  کنند  تا مسیرهای بهتری منعکس نمایند. برچسب ممکن است موقتی یا دائمی باشد. در آغاز ، تمام برچسب‌ها موقتی‌اند وقتی مشخص شد که برچسبی  کوتاهترین مسیر بین منبع به آن گروه تمام برچسب‌ها مو قتی اندوقتی مشخص شد که برچسبی کوتاهترین مسیر بین منبع به آن گره را نمایش می‌دهد، دائمی می‌شود و از آن پس تغییر نمی‌کند. 

مقدمه الگوریتمهای مسیریابی

در هریک از سه قرم گذشته فناوری خاصی رونق داشته باشد قرن هجدهم زمان توسعه سیستم های مکانیکی بزرگ به همراه  انقلاب صنعتی بود. قرن نوزدهم عصر موتور بخار بود. قرن بیستم زمان جمع آو ری ،پردازش ، و توزیع اطلاعات بودو در بین سایر پیشرفت ها ،شاهد نصب شبکه های جهانی تلفن، اختراع رادیو و تلویزیون ، تولید و رشد بی سایقه صنعت کامپیوتر و پرتاب ماهواره های ارتباطی  بوده ایم.

با پیشرفت فناوری  این موارد د رحال همگرایی است و تفاوت هایی بین جمع آوری ، انتثال ذخیره و پردازش اطلاعات به شدت در حال محو شدن است سازمان هایی با صدها شعبه در نقاط مختلف جغرافیایی ،ب فشردن کلید وضعیت فعلی را حتی در دورترین نقاط بررسی می کنند. با افزایش فدرت جمع آوری، پردازش و توزیع اطلاعات، تقاضای پردازش اطلاعات پیچیده تر نیز افزایش می یابد

 

 

-

الگوریتمهای مسیر یابی

 

وظیفه اصلی لایه شبکه ، هدایت بسته‌ها از ماشین منبع به ماشین مقصد است در اغلب زیر شبکه‌ها ، بسته‌ها باید چند جهش انجام دهند. تا به مقصد برسند. برای شبکه‌های پخشی،استثنایی وجود دارد، وای در اینجا نیز اگر منبع و مقصد در یک شبکه نباشد مسیر یابی مشکل محسوب می‌شود. الگورتیم هایی که مسیرها و ساختمان داده‌های مربوط به آن را انتخاب می‌کنند، موضوع مهم را طراحی لایه شبکه اند.

الگوریتم مسیر یابی بخشی از نرم افزار لایه شبکه است که تعیین می‌کند بسته ورودی باید به کدام خط خروجی منتقل شود. اگر زیر شبکه از داده‌ها گرام‌ها استفاده کند، این تصمیم گیری دوباره باید برای هر بسته  ورودی تکرار شود ،چون تا آن موقع امکان دارد بهترین مسیر، تغییر کند اگر زیر شبکه از مدارهای مجازی استفاده کند ، تصمیمات مسیر یابی وقتی اتخاذ می‌شوند که مدار مجازی جدیدی استفاده گردد. از آن پس ، بسته‌های داده‌ها فقط از مسیر ایجاد شده قبلی منتقل می‌شوند.حالت دوم گاهی مسیر یابی تماس دارد ، زیرا مسیر در طول مدت تمسا کاربر باقی می‌ماند ( مثل کار کردن با پایانه یا انتقال فایل ) صرف نظر از این که آیا مسیرها برای هر بسته به طور مستقل انتخاب میشوند  یا فقط وقتی که اتصال جدیدی برقرار می‌شود انتخاب می‌گردند، خواصی  وجود دارند. که در الگوریتم‌های مسیر یابی مطلوب‌اند صحت ، سهولت تحمل عیب، پایداری ، عدالت و بهینگی صخت وسهولت نیازی به توضیح ندارند، اما نیاز به تحمل عیب چندان روشن نیست. انتظار می‌رود که شبکه‌های بزرگ ، سال‌ها بدون عیب کلی سیستم  به کار خود ادامه دهند. در این مدت ممکن است اشکالات سخت افزاری و نرم افزاری  گوناگونی به وجود آید. میزبان‌ها مسیر یاب‌ها مسیر یاب‌ها بدون نیاز به توقف انجام انجام کارها در مسیر یاب‌ها و راه اندازی مجدد شبکه در هر بار متلاشی شدن مسیریاباز عهده تغییرات در توپولوژی و ترافیک برآید.

پایداری نیز برای الگوریتم مسیر یابی هدف مهمی است. الگوریتم‌های مسیر یابی وجود دارند که هرگز وجود دارندکه هرگز به حالت پایداری نمی‌رسند.مدت زمان اجرای آن بی تاثیر است عدالت وبهینگی مممکن است ساده به نظر می‌رسند یقیینا  کسی با آن مخالف نیست. اماهمان طور که روشن است اهداف متناقضی دارند به عنوان مثال از این تناقض ، شکل 1 را بینید. فرض کنید ترافیک کافی بین A و ش، بین B,B وبین C, C  وجود دارد تا پیوندهای افقی را اشباع نماید برای بیشینه کردن کل جریان ترافیک  X, X باید کاملا از بین برود. متاسفانه از نظر X وX عادلانه نیست بدیهی است که توافقی  بین کارایی کلی و عدالت اتصال‌های منفرد لازم است.

قبل از اینکه به متوزان کردن عدالت وبهینگی بپردازیم . باید تصمیم بگیریم که چه چیزی را بهینه کنیم . بدیهی است تاخیر بسته باید کمینه  شود ولی توان شبکه باید بیشینه شود. علاوه براین این دو هدف نیز با هم تضاد دارند، زیرا عملکرد هر سیستم  صف بندی در حد ظرفیت تاخیر صف بندی را زیاد ی کند. اغلب شبکه‌ها سعی میکنند تعدداد جهشهای بسته‌های را کمینه نمایند زیرا  کاهش تعدادجهش موجب بهبود تاخیر و نیزکاهش میزان پهنای باند مصرفی است که منجر به بهبود توان عملیاتی می‌شود.

الگوریتم‌های مسیر یابی  به می‌توانند به دو دسته تقسیم شوند غیر وفقی و وفقی  الگوریتم‌های غیر وفقی تصمیات مسیر یابی خود را بر اندازه گیری یا تخمین  توپولوژی و ترافیک فعلی بنا نمی‌نهند بلکه برای انتخاب مسری جهت رسیدن از I  به J برای تمام I  را به تمام J از قبل  محاسبه می‌شود در حالت OFF-LINE و هنگام راه اندازی شبکه به مسیر یاب‌ها بار می‌شود این روند گاهی مسیر یابی ایستا نام دارد.

برعکس الگوریتم‌های وقفی تصمیات مسیر یابی خود را براساس تغییرات توپولوژی و ترافیک تغییر می‌دهند الگوریتم‌های وفقی ، وقتی که مسیرها را عوض می‌کنند. مثلا هر ثانیه وقتی  بار تغییر می‌کند، با وقتی توپولوژی تغییر می‌کند از نظر جایی که اطلاعات را می‌گیرند مثلا محلی از مسیریابهمجوار یا تمام مسیریابومعیارهایی که برای بهینه سازی مورد استفاده قرارمی گیرند. (مثلا ، محلی از مسیریاب همجواریا تمام مسیر یاب‌ها و معیارهایی که برای بهینه سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند (مثلاً فاصله ، تعداد جهشها یا زمان انتقال تقریبی با یکدیگر متفاوت‌اند . در بخش‌های بعدی الگوریتم‌های الگوریتمهای گوناگونی  را چه ایستا و چه پویا ،مورد بررسی قرار می‌دهیم.

بانک

• تعریف بانک

• خدماتی که معمولاً به وسیله بانک ها ارائه می شوند

• انواع بانک

• بانک تجاری

• بانک تخصصی یا توسعه ای

• مجوز بانکداری

• همچنین ببینید

 

 

تعریف بانک

بانک ها موسساتی هستند که از محل سپرده های مردم می توانند سرمایه های لازم را در اختیار صاحبان واحدهای صنعتی، کشاورزی و بازرگانی و اشخاص قرار دهند. تکامل بانکداری به زمانی که نوشتن به وجود آمد برمی گردد و اکنون به عنوان یک موسسه مالی که به بانکداری و ارائه خدمات فاینانس می پردازد همچنان رو به تکامل است.
در حال حاضر عموماً واژه بانک به موسسه ای گفته می شود که مجوز بانکداری داشته باشد. مجوز بانکداری توسط دستگاه های نظارت مالی اعطا می شود و حق ارائه اغلب خدمات مهم بانکی از قبیل پذیرش سپرده ها و دادن وام را می دهد. موسسه های مالی دیگری هم وجود دارند که تعریف حقوقی بانک را ندارند و در اصطلاح موسسه اعتباری غیر بانکی نامیده می شوند. بانک ها زیرمجموعه ای از صنعت خدمات مالی هستند. به طور معمول سود بانک ها از طریق کارمزد انجام خدمات مالی و نیز بهره ای که از راه سپردهای مشتریان به دست می آید حاصل می شو د. در ایران بانک ها به عنوان یک موسسه ی اقتصادی از طریق عقود متفاوت اسلامی با مشتریان مشارکت کرده، سود حاصل می کنند«بانکداری اسلامی».

خدماتی که معمولاً به وسیله بانک ها ارائه می شوند

اگرچه نوع خدمات ارائه شده به وسیله یک بانک به نوع بانک و کشور بستگی دارد، معمولاً بانک ها خدمات زیر را ارائه می دهند :

• دریافت مستقیم سپرده های اشخاص و افتتاح حساب جاری و حساب سپرده سرمایه گذاری

• اعطای وام به شرکت ها و اشخاص

• تسهیل مبادله پول از طریق انتقال تلفنی

• صدور کارت اعتباری، دستگاه خودپرداز و کارت بدهی

• بانکداری اینترنتی

• نگهداری از اشیای قیمتی، به ویژه در صندوق امانات

 

 

انواع بانک

بانک های مختلفی وجود دارد که شامل موارد زیر می شود:

• بانک مرکزی که معمولاً سیاست پولی یک کشور را کنترل می کند. اغلب این بانک مسئولیت کنترل تهیه پول و چاپ اسکناس را به عهده دارد. از میان آنها می توان بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را نام برد.

• بانک تجاری که به طور سنتی به تامین منابع مالی تجارت می پردازد. اما در تعریف امروزی به بانک هایی گفته می شود که سرمایه شرکت ها را به جای وام به شکل سهام تامین می کنند. 

بهترین وضعیت ممکن بازار خودروی ویتنام در سال 2003

از زمان بحران اقتصادی سال‌های 98-97 منطقه، اقتصاد ویتنام در حال شکوفایی بوده است. گفتنی است اقتصاد این کشور در سال 2003 با رشد 3/7 درصدی تولید ناخالص داخلی نسبت به سال‌های قبلی آهنگ رشد را طی کرده‌است. میزان بازده در بخش‌های تولید وساخت‌و‌ساز که دو سوم پیکره اقتصادی این کشور را تشکیل می‌دهد. عملکرد اقتصادی قوی بنیه ویتنام را رونق بیشتری بخشیده؛ به‌علاوه شکوفایی بخش صادرات، رضایت حاصل آمده در بازار داخل اقتصاد کشور را پیش می‌برد. اما از طرف دیگر، عملکرد بخش خدماتی به واسطه نیاز مبرم به کاهش قیمت خدمات عمومی از جمله هزینه تلفن بسیار ضعیف بوده است.

برای ایجاد توازن با نرخ توسعه اقتصادی سال 2003 لازم است که میزان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی افزایش چشمگیری داشته باشد، ولی انتظار می‌رود بخش صادرات تنهایی بتواند اقتصاد کشور را جلو ببرد. مساله قابل توجه دیگر این است که در حال حاضر تعدادی پروژه بزرگ در بخش خط لوله و همچنین سرمایه‌گذاری در بخش صنعت اتومبیل در دست اجرا است؛ همچنین پتانسیل و کشش بالا برای راه‌اندازی پروژه‌های نفتی و گازی (از قبیل سرمایه‌گذاری در ساخت پالایشگاه) همگام با افزایش تولید خودرو در بازار ویتنام وجود دارد.

 سال 2003 بازار خودروهای نو با رشد 33 درصدی حدود 43 هزار دستگاه فروش رفته و به این ترتیب رشد بازار خودرو در ویتنام طی سال گذشته در اوج شکوفایی خود بوده است. دولت ویتنام  محدودیت‌هایی را در واردات خودروهای سواری دست دوم اعمال کرد که بازار خودروی نو با رشد بسیار بالایی مواجه شد و به این ترتیب صنعت مونتاژ خودرو در داخل کشور بطور مشخص از سود سرشاری بهره‌مند شد.

به نظر می‌رسد از آنجا که در ژانویه 2004 افزایش ناگهانی در تعرفه‌های مالیاتی ورود خودرو و قطعات منفصله اعمال شد، قیمت خودروهای نو بین 20 تا 30 درصد افزایش پیدا کرد. شایان ذکر است خودروهای داخل بازار ویتنام در زمره گران‌قیمت‌ترین خودروهای سراسر دنیا است. به‌طوری که قیمت یک خودرو در مقایسه با خودروی مشابه در اروپا تقریبا دو برابر گرانتر است. انتظار می‌رود مالیات‌های جدید تاثیر بسزایی بر روی فروش خودرو در این بازار داشته باشد و به عبارتی اگر سطح مالیات‌ها در همین وضعیت نگه داشته شود، آمار فروش حداقل بین 30 تا 40 درصدکاهش خواهد داشت.

 

تعداد فروش خودرو و پیش‌بینی تعداد خودروی قابل فروش در کشورهای عضو گروه ASEAN
(2005-1998)

کشور

اندونزی

مالزی

فیلیپین

سنگاپور

تایلند

ویتنام

مقدار کل

1998

59216

163851

79811

37520

144082

8636

493116

1999

96767

288547

74401

49512

218342

9970

737539

2000

309514

343173

84132

78375

262109

16549

1093852

2001

299558

396381

78566

75200

297052

25377

1172134

 

2002

317763

433840

85587

68115

409362

32093

346760

2003

354349

405100

92336

86212

533176

43000

1514173

 

2004

375000

429000

98000

74000

582000

27000

1585000

 

2005

385000

441000

105000

78000

610000

24000

1643000

 

 

 

عقب‌نشینی مصرف‌کنندگان در مالزی

با شروع سال 2003 و تداوم کاهش نرخ بهره، مصرف داخلی و اعتماد مصرف‌کنندگان در مالزی جان دوباره‌ای گرفت و بدین ترتیب رشد اقتصادی مالزی به 6/4 درصد رسید. بخش صادرات این کشور به واسطه تقاضای رو به رشد چین برای خرید مواد خام از مالزی، مورد حمایت قرار گرفت و این مساله منبعی کلیدی برای رشد صادرات در کوتاه مدت شد. در حال حاضر که میزان تقاضای دریافتی از سایر بازارهای خارجی سیر صعودی دارد، رقابت از جانب کشورهای ارزان قیمتی همچون چین نیز در حال رشد است.

دولت مالزی در سال جاری با تکیه بر آمار صادرات بهتر، تقاضای بیشتر در بازار داخل و بهبود سرمایه‌گذاری، نرخ رشدی معادل حداقل 5/5 درصد را پیش‌بینی می‌کند. دولت همچنین وعده داده‌است که در بخش خصوصی از جمله صنعت خودروسازی کمتر مداخله کند و این عامل مشوقی برای جذب سرمایه مستقیم خارجی در سال‌های آتی به شمار می‌آید.

سال گذشته بازار خودرو در مالزی با کاهش تقریبا 7 درصدی مواجه شد و عمده دلیل آن کناره‌گیری مصرف‌کنندگان از خرید بود و البته علت این خودداری نیز آن بود که آنها انتظار داشتند با توجه به مالیاتی که در ژانویه 2004 بر کالاهای وارداتی اعمال شد خریدهای خود را بتوانند با قیمت‌های نازل‌تر انجام دهند. البته چنین نزول قیمتی هرگز به وقوع نپیوست چرا که به مراتب کمتر از مالیات‌های اخذ شده‌بود. لغو مالیات‌های دولتی بر قیمت کالا از شروع سال جاری تا به حال به کمپانی‌های خودروسازی خصوصی همچون تویوتا و هوندا در ارائه مدل‌هایشان در مالزی تا حد زیادی مساعدت کرده که البته این موضوع عمدتا به ضرر شرکت خودروسازی پروتون منجر شد و سهمش از بازار از 60 درصد به زیر 50 درصد سقوط کرد. شایان ذکر است آمار فروش خودروهای تجاری و کار در سال 2003 بسیار رضایت‌بخش بود.

به نظر می‌رسد در سال جاری، بسیاری از خریدارانی که تا مدتی برای فرا رسیدن قیمت‌های بهتر از بازار فاصله گرفته بودند در حال روآوری مجدد به بازار باشند. در چنین شرایط اقتصادی رو به بهبود انتظار می‌رود با یک رشد 6 درصدی حدود 439 هزار دستگاه خودرو به فروش رود. همچنین تا هنگامی که مدل‌های جدیدی همچون ویوس و سیتی برای اولین بار در بازار مالزی اینقدر در دسترس هستند به نظر نمی‌رسد هیچ مدل جدیدتری تا سال 2005 وارد بازار این کشور شود و این مساله باعث موفقیت و رشد بازار خودروی این کشور خواهد بود.

 

موفقیت محصول در بازار فیلیپین

به واسطه رشد 9/5 درصدی بخش خدماتی که از عملکرد خیلی مثبت و قوی در سال 2003 ناشی می‌شود، اقتصاد فیلیپین در کل به میزان تقریبی 5/4 درصد رشد داشته است. تقاضای مصرف‌کنندگان خصوصا برای محصولات حمل و نقل و ارتباطاتی به‌طور ویژه بالا بوده و مضافا این‌که در سال گذشته واریز پول از جانب کارگران فیلیپینی مقیم خارج به داخل کشور نسبت به سال‌های قبلی قابل توجه بوده است. این مساله رشد ضعیف‌تر بخش‌های تولیدی کشاورزی و در نتیجه هزینه پایین‌تر دولت در پی داشت. هزینه‌های عمومی که صرف ساخت‌وساز و زیرساخت‌ها می‌شد حدود 18 درصد کاهش پیدا کردند.

پس از بحران اقتصادی سال‌های 98-97 رشد اقتصادی کشور فیلیپین بطور پله‌ای افزایش یافته است که به‌طور مشخص در سال 2002 از رشد 4/4 درصدی به بالاترین میزان رسید. نرخ پایین بهره و نرخ تورم نه چندان نامناسب (حدود 5/13 درصد در سال 2003) علی‌رغم افت مداوم ارزش پزو در مقابل پول‌های رایج قوی دنیا، باعث افزایش میزان تقاضای مصرف‌کنندگان فیلیپینی شده است. وجود ظرفیت بیش از‌حد در اکثر بخش‌های کلان صنعتی کشور کمک چشمگیری به کنترل قیمت‌ها کرده است.

افزایش دامنه‌دار میزان مصرف داخلی و هزینه‌های مربوط به انتخابات عمومی ماه مه رشدی حدود 5/4 درصد را قابل پیش‌بینی می‌کند. پیش‌بینی 5 تا 5/5 درصد رشد تولید ناخالص داخلی که برای سال جاری از سوی دولت فیلیپین ارائه شده با عنایت به اتکای فعلی اقتصاد کشور بر روی میزان بالای مصرف داخلی چندان اغراق‌آمیز به نظر نمی‌آید. به واسطه بالا بودن سطح بدهی کشور و ناکافی بودن درآمدهای مالیاتی، هزینه‌های دولت محدود خواهد ماند و بنا بر این مجال انجام هزینه خارج از بودجه انتخاباتی در عمل از دولت سلب می‌شود. در طی چند سال اخیر سطح رقابت در بازارهای صادراتی افزایش یافته و دستیابی به سطوح بالاتر از رشد اقتصادی همیشه فرض مسلم انگاشته نمی‌شود.

سال گذشته فروش خودرو در بازار فیلیپین 9/7 درصد رشد داشت و این مورد رشد کلی میزان تولید ناخالص داخلی را درپی داشت و عرضه خودروهایی همچون تویوتا‌ویوس و هوندا سیتی حجم فروش را بالاتر برده است. در سال جاری رشد بیشتر بازار انتظار می‌رود و حجم فروش می‌تواند تا بیشتر از 7 درصد بالا برود. تقاضا برای خرید خودروهای کار جهت مبارزات سیاسی و دیگر خودروهای ارزان قیمت با رشد خوب مواجه خواهد شد و پس از سال‌ها رکود و کسادی در فروش، تقاضای عمده در حال حاضر بالا رفته است. نرخ پایین بهره و افزایش خوش‌بینی مصرف‌کنندگان در خرید اجناس حجم فروش را ارتقا خواهد داد.

 

رشد و توسعه جدی و قابل توجه تایلند

طی سال گذشته اقتصاد تایلند از رشد و توسعه چشمگیری برخوردار بوده است. به دلیل عملکرد فعال بخش صادرات و نرخ‌های پایین بهره که مشتریان را به سمت محصولات داخلی خواهد‌کشید، رشد تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2003 حدود 4/6 درصد تخمین زده می‌شود. کشور تایلند به عنوان یکی از با‌ثبات‌ترین کشورهای عضو بلوک تجاری ASEAN اولین انتخاب برای سرمایه‌گذاری در میان کشورهای بلوک به حساب می‌آید. طی شش ماه گذشته اعتبار تجاری داخل این کشور به حد چشمگیری افزایش پیدا کرده و سرمایه‌گذاری داخلی رو به رشد بوده است.

اعتقاد عمومی کارشناسان بر این است که اوضاع اقتصادی سال جاری حداقل با سال گذشته برابری می‌کند. دولت تایلند رشد تولید ناخالص ملی این کشور را در سال 2004 حداقل 8 درصد پیش‌بینی می‌کند. رشد اقتصاد داخلی تایلند در حال گسترش است و بودجه تکمیلی هم اخیراً برای سال جاری به تصویب رسید که این خود باعث افزایش رشد اقتصادی خواهد شد. یک سال کامل تا انتخابات سراسری سال 2005 تایلند زمان باقی است و دستیابی به رشد اقتصاد پیش‌بینی شده، اولویت اول دولت تایلند است.

بر همین اساس، ‌صادرات کلید موفقیت تایلند برای دستیابی به اهداف رشد در سال جاری، صادرات است. در این خصوص دولت در بسط و توسعه فرصت‌های صادراتی از طریق موافقتنامه‌های تجاری دوطرفه و همچنین از طریق جذب سرمایه مستقیم خارجی بسیار فعال عمل کرده‌است. بخش ساخت و ساز که در دوران بحران اقتصادی سال 1997 تایلند، متحمل خسارت زیادی شد هم‌اکنون مرحله بهبود مجدد خود را تجربه می‌کند. از طرف دیگر نداهای احتیاط هم عجالتاً به گوش می‌رسند چرا که طی چند ماه اخیر، تورم در حال بالا رفتن است و به نظر می‌رسد چرخه نرخ بهره در شرف برگشتن باشد. رشد بازار بورس در مقایسه با رشد آن در طول تاریخ تایلند بالا است و معاملات املاک و مستغلات بسیار کند شده‌است. اما علی‌رغم این اوصاف، افراد اندکی یافت می‌شوند که این عوامل منفی را در سال جاری بر روی رشد اقتصاد تایلند موثر بدانند خصوصا از لحاظ قدرت «باحت» (واحد پول تایلند Baht) در برابر دلار امریکا.

صنعت خودروسازی تایلند به یک تجارت خیلی مهم تبدیل شده که از دستیابی روزافزون به شهرت جهانی برخوردار است. تقاضای بازار داخل به‌سرعت در حال تبدیل به سطوح بحران قبل از آسیاست که رشد خدمات پس از فروش در سال گذشته آن 30 درصد بود و این رقم تا حدود زیادی بالاتر از حد انتظار بوده است. نمایشگاه خودروی تایلند که ماه نوامبر سال گذشته میلادی در بانکوک برگزار شد رونق مضاعفی به حجم فروش خودرو در پایان سال داد و این فروش در ماه دسامبر یک رکورد بزرگی به‌دست آورد که طی آن حدود 65 هزار دستگاه خودرو در تایلند به فروش رفت.

مدل‌های جدیدی همچون «تویوتا ویوس» و «هوندا سیتی» تقاضای خرید زیادی را به خود اختصاص داده‌اند و نهایتا راه را هموار کردند تا دو شرکت خودروسازی فوق سهم قابل ملاحظه‌ای را از بازار خودروی تایلند تصاحب کنند. تقاضای خرید وانت که 60 درصد بازار خودروی تایلند را تشکیل می‌دهد هم خیلی بالا است. تویوتا در سال جاری مدل جدیدی از وانت را روانه بازار خواهد کرد و در مدل ایسوزو موتور دیزلی جدیدی جایگزین موتور فعلی خواهد شد و این مساله قاعدتاً می‌بایست علاقه جدیدی را در این کلاس خودرو ایجاد کند. در مجموع فروش بازار داخل در سال جاری تا سقف 10 درصد و در سال 2005 حدود 5 درصد رشد خواهد داشت.

قراردادهای سرمایه‌گذاری بازار خودروی اندونزی را رونق می‌بخشد

در سال 2003 همانند سال‌های گذشته میزان تولید ناخالص ملی کشور اندونزی از رشد متوسط 9/3 درصدی برخوردار بود که عمدتاً ناشی از مصرف بازار داخلی است. تقاضای مصرف به‌طور چشمگیری بالا بود و به این سبب نقاط ضعف همیشگی سرمایه‌گذاری مستقیم و هزینه‌های دولت را تحت پوشش قرار داده است. بخش صادرات برای رقابت با دیگر کشورهای مقتصد آسیایی تلاش می‌کند. طی 12 ماه گذشته نرخ بهره با یک کاهش شدید از 13 درصد به 8 درصد تقلیل یافته اما تورم همچنان در سطح مناسب 4 درصدی باقی مانده است و عدم رشد آن به قدرتمندی نرخ روپیه در برابر دلار امریکا و افزایش مالیات ناچیز بر روی بهای آب، برق، گاز و بنزین در سال گذشته نسبت داده شده است.

اگر چه رشد و توسعه انفجاری اقتصاد کشور چین اخیراً اولویت‌های سرمایه‌گذاری را در خیلی از کمپانی‌های چندملیتی تحت‌الشعاع قرار داده ولی عمدتاً به سبب فضای بی‌ثبات سیاسی و قانونی کشور تایلند،‌ میزان سرمایه‌گذاری خارجی مستقیم طی چند سال اخیر رو به کاهش گذاشته است. از طرفی اندونزی موقعیت سرمایه‌گذاری خود را به تایلند واگذار کرده چرا که بدهی‌های خارجی بسیار زیاد اندونزی، دیگر مجالی به دولت نمی‌دهد تا زمینه تشویق شرکت ها برای دستیابی به سطوح بالاتر رشد و توسعه را فراهم کند.

بهبود تداوم به رغم موانع موجود

نویسنده: تونی پالگیز

ترجمه: منصور ابطحی، کارشناس مدیریت صادرات سایپا

شمار خودرو در بازار کلیه کشورهای عضو گروه ASEAN با نیل به رشد 12 درصدی در سال 2003 از مرز یک‌و‌نیم میلیون فراتر رفته، به‌طوری که میزان رشد در این مناطق جز کشور مالزی به حد نسبتا خوبی رسیده است. مناطق مزبور، سال گذشته دچار مشکلات عمده‌ای همچون شیوع بیماری سارس و تشدید فعالیت‌های تروریستی بوده‌اند که این مسائل به طبع روی رشد بازارهای صادراتی این مناطق تاثیر بسیار منفی داشته است.

پایین بودن نرخ بهره بانکی، سطح تقاضای مصرف کنندگان را در سال 2003 افزایش داد. بازتاب رشد بالای اقتصاد منطقه در سال گذشته با افزایش اعتماد به نفس مصرف‌کننده، بالا رفتن بازار بورس و افت کردن نرخ بهره جان بیشتری گرفت. بدین ترتیب، مصرف کنندگان روز به روز به منابع مالی جهت انجام خریدهای خود دستیابی آسانتری پیدا می‌کردند. اما از آنجایی که بدهی‌های داخلی دستخوش افزایش روزافزون بوده است، روی هم رفته این دستاورد جهت رشد بیشتر چندان مهم تلقی نمی‌شود. کمپانی‌های تویوتا و هوندا که به ترتیب مدل «ویوس» و «سیتی» را از اواخر سال 2002 در سراسر منطقه عرضه کردند بیشترین سود را از سطح بالای تقاضای منطقه‌ای بردند.

سال گذشته تایلند به عنوان بزرگترین بازار در میان بازارهای ASEAN شناخته شد که از رشد بالا و غیرمنتظره 30 درصدی برخوردار بود. رشد اقتصادی 4/6 درصدی تایلند، بیشتر یادآور سال‌های شکوفایی اواسط دهه 1990 این کشور محسوب می‌شد، از طرفی کشور سنگاپور درست در زمانی که در حال خروج از خسارت جهانی مربوط به بازارهای جهانی تکنولوژی اطلاعات بود به بدترین وجه ممکن آسیب دید که این آسیب به واسطه گرفتاری در دام بیماری سارس حادث شد. نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سنگاپور 8/0 اعلام شد؛ اگر چه بازار خودرو به ندرت نقاط ضعف و قوت حاصله را در اقتصاد واقعی کشور منعکس می‌کند، اندونزی که یکی دیگر از کشورهای عضو ASEAN به حساب می‌آید آهنگ رشد و توسعه اقتصادی چندان سریع نیست. ولی مصرف‌کنندگان داخل این کشور با برنامه‌های جذابی همچون «صندوق اندوخته نقدی خودرو» خریدهای چشمگیری کردند.

 

تداوم رشد و توسعه در سال 2004

همگام با اشباع تقاضاهای کوتاه‌مدت در برخی بازارهای کلیدی ASEAN در سال 2004، انتظار می‌رود رشد و توسعه منطقه‌ای در مقایسه با سال 2003 حدود 5 درصد افزایش داشته باشد. وقایعی همچون برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در فیلیپین و اندونزی از طرفی شک مضاعفی در مصرف‌کنندگان این کشورها در خریدهایشان ایجاد می‌کند و از طرفی همین تردید در خرید، حجم نقدینگی سیستم اقتصادی جهت خرید خودرو را مستقیما افزایش می‌دهد. شیوع اخیر آنفلوآنزا این شرایط ناگوار را وخیم‌تر کرده است. ولی در مجموع، در حال حاضر این مشکل گذرا و کوتاه‌مدت تلقی می‌شود و تنها تاثیر ناچیزی بر روی رشد وتوسعه اقتصادی اندونزی خواهد داشت.

در شرایط فعلی انتظار می‌رود خریدکنندگان مالزیایی که تا به حال منتظر بهبود شرایط خرید هستند که ناشی از کاهش مالیات‌ها خواهد بود، دوباره روانه بازار شوند. طی سال‌گذشته شرکت پروتون نسبت به شرکت‌های دیگر مالزی بیشتر متحمل کاهش فروش محصولات خود شد. با این‌که این شرکت اولین خودروی ملی کشورش را تولید می‌کند در سال جاری به دنبال چاره‌ای است تا دوباره به وضعیت مطلوب قبلی خود برگردد. در اندونزی علی‌رغم وجود نابسامانی‌های سیاسی و نامناسب بودن اوضاع اقتصادی کشور، فعالیت خیلی گسترده‌ای جهت تولید مدل جدیدی از خودرو در حال پیگیری است که بتواند تقاضای چشمگیری را تا دو سال آینده به خود اختصاص دهد. علی‌رغم مشکلات فعلی، امنیت منطقه به حدی تشخیص داده‌شده که در سال جاری چند پروژه تولید خودرو در اندونزی در حال شروع شدن است.

 

نحوه محاسبه قیمت پایانی

محاسبه قیمت پایانی هر نماد برای اعمال در محاسبات شاخص و درصورتی که نماد مذکور در آن روز معامله داشته باشد، به شرح زیر است:

      اگر حجم معامله شده از حجم مبنا کمتر باشد :

Price = Closing price + (Traded volume)/ (Base Volume) *(VWAP - Closing Price)

در این فرمول داریم :

Price= قیمت سهام برای محاسبه در شاخص

Closing price= قیمت پایانی روز معاملاتی قبلی

Traded Volume= حجم معامله شده از آن نماد در جلسه معاملاتی جاری

Base Volume= حجم مبنا

VWAP= قیمت میانگین وزنی، نحوه محاسبه VWAP (Volume Wieghted Average Price ) به شرح زیر است:

VWAP = ?(Price * Traded Volume ) /  ?Traded Volume

که در آن:

Traded Volume of trade= حجم هر معامله

Price= قیمت هر معامله

 

  اگر حجم معامله شده نماد از حجم مبنا بیشتر باشد، همان قیمتVWAP  مبنای محاسبه قیمت پایانی در شاخص خواهد بود.

 

2-  نحوه محاسبه شاخص

چگونگی محاسبه شاخص کل،  شاخص تابلوهای اصلی و فرعی، شاخص صنعت و شاخص گروه­ها  به شرح زیر است:

Index = ?(Pn * Qn )* 100/Base                   (فرمول لاسپیرز):

Pn= قیمت بر اساس فرمولهای فوق

Qn= سرمایه شرکت

 Base= عدد پایه

برای شاخص کل، مجموع حاصلضرب آخرین قیمت در سرمایه کلیه شرکتها بر عدد پایه تقسیم شده و با ضرب در عدد 100 شاخص کل محاسبه می شود.

برای تابلو اصلی و فرعی کسر فوق فقط برای شرکتهای موجود در آن تالار محاسبه شده و برای گروههای صنعت، شاخص آن گروه بر اساس فرمول فوق و فقط برای آن گروهها محاسبه می­شود .

 

قیمت های تعادلی و تعدیل پایه:

1-  هنگام افزایش سرمایه از محل اندوخته (سهام جایزه):

هنگام افزایش سرمایه به­صورت سهام جایزه، با توجه به اینکه در این موارد آورده نقدی نداریم، لذا پایه شاخص نیز تعدیل نخواهدشد و اگر قیمت سهام متناسب با افزایش سرمایه و مطابق فرمول زیر کاهش یابد، شاخص تغییر نخواهد کرد:

Adjusted Price = Close Price / (1+ a)

Adjusted Price= قیمت تعادلی

Close Price= قیمت پایانی روز معاملاتی قبلی

a= ضریب افزایش سرمایه

حال اگر نمادی که افزایش سرمایه داشته است با قیمت تعادلی (Adjusted Price) باز شود، تغییر قیمت در شاخص نخواهیم داشت. بدیهی است اگر نماد مذکور با قیمتی بالاتر از قیمت تعادلی باز شود، افزایش شاخص و در صورتی که با قیمتی پایین تر از قیمت تعادلی باز شود کاهش شاخص خواهیم داشت.

 

2-  هنگام افزایش سرمایه از محل آورده نقدی (حق تقدم خرید):

در هنگام افزایش سرمایه از محل آورده نقدی، با توجه به آورده نقدی یا مبلغ صرف سهام، پایه شاخص مطابق فرمول زیر نیازمند تعدیل خواهدبود::

New Base = Old Base * (Old Cap + 1000 * Right Cap)/ Old Cap

 

Old Base= پایه شاخص روز قبل

Old Cap= ارزش بازار روز قبل

Right Cap= سرمایه حق تقدم

بعد از باز شدن نماد اگر سهام با قیمت تعادلی زیر باز شود، شاخص تغییر نخواهد یافت و اگر سهم با قیمت بالاتر از قیمت تعادلی باز شود افزایش شاخص خواهیم داشت:

Adjusted Price = (Close Price + 1000* a) / (1+a)

Adjusted Price= قیمت تعادلی پس از افزایش سرمایه

Close Price= قیمت پایانی روز معاملاتی قبل

 a= ضریب افزایش سرمایه

شایان ذکر است که هنگام کاهش سرمایه (درصورتی که همراه با آورده نقدی نباشد) نیز همانند سهام جایزه عمل شده و در هنگام محاسبه قیمت تعادلی ضریب افزایش سرمایه منفی است.

 

3-  هنگام افزایش سرمایه همزمان به صورت حق تقدم خرید سهام و سهام جایزه:

در مواقع افزایش سرمایه با توجه به آورده نقدی یا مبلغ صرف سهام نیاز به تعدیل پایه شاخص خواهیم داشت. جهت تعدیل پایه داریم :

New Base = Old Base * (Old Cap + 1000 * Right Cap)/ Old Cap

 

Old Base= پایه شاخص روز قبل

Old Cap= ارزش بازار روز قبل

Right Cap= سرمایه حق تقدم

بعد از باز شدن نماد اگر سهام با قیمت تعادلی زیر باز شود شاخص تغییر نخواهد یافت و اگر سهم با قیمت بالاتر از قیمت تعادلی باز شود، افزایش شاخص خواهیم داشت:

Adjusted Price = (Close Price + 1000* a) / (1 + a + b)

Adjusted Price= قیمت تعادلی پس از افزایش سرمایه

Close Price= قیمت پایانی روز معاملاتی قبل

a= ضریب افزایش سرمایه حق تقدم

b= ضریب افزایش سرمایه جایزه

شایان ذکر است که کاهش سرمایه (درصورتی که همراه با آورده نقدی نباشد) نیز همانند جایزه عمل شده و در هنگام محاسبه قیمت تعادلی ضریب افزایش سرمایه منفی و جهت تعدیل پایه نیز سرمایه منفی در فرمول لحاظ می شود.

4-  هنگام افزودن یک شرکت جدید به شاخص

در هنگام اضافه کردن یک شاخص جدید باید پایه شاخص به نحو زیر تعدیل شود تا تغییری در عدد شاخص نداشته باشیم. بدیهی است که این تعدیل بعد از اولین معامله روی این نماد خواهد بود:

New Base = Old base * (old cap + capital * price) / old cap

New base= پایه جدید شاخص

Old Base= پایه شاخص روز قبل

Capital= سرمایه شرکت وارد شده به شاخص

Price= قیمت معامله شده شرکت وارد شده به شاخص

Old Cap= ارزش بازار در پایان روز معاملاتی قبل ?(Pn * Qn )

5-  شاخص بازده نقدی و قیمت

هدف از محاسبه این شاخص تاثیر اعلام سود نقدی بر پایه شاخص است و در حالت اعلام سود با توجه به کاهش احتمالی قیمت سهم، پایه شاخص به نحوی اصلاح خواهد شد که سبب کاهش شاخص نشود.

بدین منظور داریم:

Index Tedpix = ?PnQn *100/ base

Index Tedpix= شاخص بازده نقدی و قیمت

?PnQn= ارزش بازار

Base= پایه

در مواقع اعلام سود نقدی یا افزایش سرمایه  جهت تعدیل پایه خواهیم داشت:

Base Tedpix = [Base Tepix * ?(PnQn  - DnQn)/ ?PnQn] +

   [?(Base Tepix) * Base Tedpix (t-1)/Base Tepix(t-1) ]

Base Tedpix= پایه شاخص بازده نقدی و قیمت

Base Tepix= پایه شاخص کل

PnQn= ارزش بازار (به ازای هر سهم  برابر است با قیمت * سرمایه )

DnQn= سود نقدی * سرمایه (به ازای شرکتهایی که سود اعلام کرده اند)

 Base Tepix(t-1)= پایه شاخص بازده نقدی و قیمت روز قبل

Base Tepix(t-1)= پایه شاخص کل روز قبل

 6-  شاخص بازده نقدی

Index Tedix = 1653 * Base Tepix / Base Tedpix

Index Tedix= شاخص بازده نقدی

Base Tepix= پایه شاخص کل

Base Tedpix= پایه شاخص بازده نقدی و قیمت                           

 

     منابع   :                  www.tse.ir

                               www.sena.ir

          www.irandoc.ir    

 

             

آیین‏نامه اجرایى انتشار اخبار معاملات براساس اطلاعات درونى‏

آیین‏نامه اجرایى انتشار اخبار معاملات براساس اطلاعات درونى‏

 (مصوب 25/7/1378 شوراى بورس)

 ماده 1. اشخاصى که به اطلاعات مؤثر بر قیمت سهام دسترسى مییابند به دو گروه تقسیم میشوند.

 گروه اول: شامل افرادى که یا در تصمیم‏گیریهاى مربوط به شرکت‏ها دخالت دارند و یا به دلیل موقعیت شغلى خود میتوانند به طور مستقیم به اطلاعات مؤثر دسترسى داشته باشند این افراد عبارتند از:

 (الف) مدیرعامل، اعضاى هیأت مدیره، مدیران طبق حکم، مشاوران، حسابرس و بازرس قانونى و بستگان درجه اول آنان، سهامدارانى که مجموع سهام خود و بستگان درجه اول آنان حداقل معادل 10 درصد سرمایه شرکت میباشد و بستگان درجه اول آنان.

 (ب) مدیرعامل و اعضاء هیأت مدیره و مدیران ذیربط و یا نمایندگان شرکت‏هاى سرمایه‏گذار در شرکت‏هاى سرمایه‏پذیرى که حداقل 10 درصد سهام آن در تملک شرکت سرمایه‏گذار بوده و یا شرکت سرمایه‏گذار حداقل یک عضو در هیأت مدیره شرکت سرمایه‏پذیر داشته باشد.

 ماده 3. معاملات اشخاص موضوع این آیین‏نامه توسط دبیرکل سازمان بورس مورد بررسى قرار گرفته و در معاملات غیرمتعارف، نسبت به انتشار اخبار آن اتخاذ تصمیم خواهد نمود. تبصره: در صورت لزوم دبیرکل سازمان بورس میتواند پس از کسب موافقت ریاست محترم شوراى بورس، موضوع معاملات اشخاص گروههاى دوگانه فوق، را از طریق رسانه‏هاى عمومى نیز به اطلاع عموم رسانده و مراتب را به اطلاع شوراى بورس برساند.

 

آیین‏نامه بند (و) ماده (14) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى جمهورى اسلامى ایران موضوع شیوه‏هاى قیمت‏گذارى سهام، تخفیفها و چگونگى پرداخت قیمت توسط خریداران

‏ (مصوب مورخ 17/5/1380 هیئت وزیران)

 ماده 1. سهام موضوع ماده (11) قانون برنامه سوم توسعه پس از تعیین قیمت پایه سهام حسب مورد به شرح مواد (2) و (4) این آییننامه توسط شرکتهاى مادر تخصصى، به منظور طى مراحل واگذارى از طریق بورس یا مزایده وکالتاً به سازمان خصوصیسازى ارایه خواهد شد.

 ماده 2. قیمت پایه سهام شرکت‏هایى که در بورس اوراق بهادار براى اولین بار عرضه میشوند طبق ضوابط مورد عمل بورس اوراق بهادار تعیین خواهد شد.

 ماده 3. حداقل قیمت پایه سهام شرکت‏هایى که در زمان تصویب این آیین‏نامه در بورس اوراق بهادار عرضه شده و داراى قیمت تابلو میباشند، برابر آخرین قیمت سهام مذکور در تابلو بورس در روز قبل از عرضه سهام در بورس است.

 ماده 4. قیمت پایه سهام موضوع ماده (11) قانون برنامه سوم توسعه براى واگذارى به روش مزایده با نگرش تداوم فعالیت شرکت ذیربط و تعهد خریداران به این تداوم، به شرح زیر تعیین میگردد:

 (الف) قیمت پایه سهام شرکت‏هاى سودده از حاصل تقسیم "سود خالص قبل از مالیات" بر "نرخ بازده سرمایه‏گذارى" و با توجه به عوامل مؤثر در تعدیل سود شرکت و همچنین تأثیر عوامل جانبى که قیمت پایه سهام شرکت را تعدیل مینماید، به شرح مندرج در تبصره (2) و بند (ب) ذیل این ماده تعیین میگردد. نرخ بازده سرمایه‏گذارى معادل نرخ مؤثر سود علیالحساب سپرده‏هاى سرمایه‏گذارى بلندمدت پنج‏ساله بانکى به اضافه پنج (5) درصد تعیین می‏شود.

 تبصره 1: "شرکت سودده" در این آیین‏نامه به شرکتى اطلاق می‏شود که نتیجه عملیات آن در سه سال متوالى قبل از سال واگذارى، به سود خالص قبل از مالیات منجر شده باشد.

 تبصره 2: مبناى تعیین سود خالص قبل از مالیات، میانگین سود سه سال آخر شرکت قبل از سال واگذارى و با توجه به عوامل مؤثر در تعدیل آن به شرح زیر خواهد بود:

 (1) درآمدها و هزینه‏هاى استثنایى و نیز درآمدهاى حاصل از فروش دارایی‏هاى اسقاطى یا موجودى ناباب و مانند آن در محاسبه سود خالص قبل از مالیات منظور نمی‏شود.

 (2) چنانچه متوسط تولید سالهایى که مبناى محاسبه سود خالص قبل از مالیات قرار گرفته کمتر از هفتاد (70) درصد بالاترین تولید هریک از سنوات پنج سال آخر شرکت باشد، جهت سال‏هاى مزبور، سود مربوط با احتساب هفتاد (70) درصد بالاترین تولید هریک از سنوات پنج سال گذشته تقویم میگردد.

 (ب) عوامل جانبى

 موضوع بند (الف) این ماده که باعث تعدیل قیمت پایه سهام شرکت می‏شود، به شرح زیر است:

 (1) درصورتى که سرمایه شرکت در سال واگذارى سهام با سال ما قبل آن از محل آورده نقدى یا مطالبات سهامداران افزایش یافته باشد، صد (100) درصد مبلغ افزایش سرمایه به ارزش کل شرکت افزوده می‏شود. همچنین مبالغ نگهدارى شده در شرکت از محل سود سال قبل از واگذارى تحت هر عنوان، به قیمت پایه شرکت اضافه می‏شود.

 (2) در مواردى که مالیات بر درآمد شرکت از طریق رسیدگى به دفتر و برگشت هزینه به حالت عادى تعیین گردیده ولى قطعى نشده است، مالیات‏هاى قطعى نشده مزبور به نسبت تفاوت میانگین مالیات‏هاى قطعى شده و محاسبه شده در آخرین سه سالى که مالیات‏هاى شرکت به حالت مذکور قطعى شده است، محاسبه و تفاوت بین مالیات‏هاى مزبور و ذخایر مربوط از قیمت پایه سهام کسر می‏شود.

 (3) هفتاد (70) درصد تفاوت بین قیمت دفترى و ارزش روز دارایی‏هاى منقول و غیرمنقولى که براى عملیات شرکت ضرورى نمیباشد، به تشخیص شرکت مادر تخصصى به قیمت پایه سهام اضافه خواهد شد.

 (4) قیمت تمام شده طرح‏هاى توسعه و تکمیل طرح‏هاى نیمه تمام یا آماده بهرهبردارى یا طرح‏هایى که کمتر از پنج (5) سال از شروع بهره‏بردارى آنها گذشته باشد، به شرح زیر محاسبه و تفاوت حاصل به قیمت پایه سهام اضافه می‏شود:

 (4-1) درخصوص هزینه‏هاى ارزى اعم از خرید ماشین‏آلات یا سایر هزینه‏ها، جمع هزینه‏هاى ارزى به قیمت روز ارز براى سرمایه‏گذارى و یا قیمت دارایی‏هاى مزبور براساس نظر کارشناسى رسمى محاسبه خواهد شد.

 (4-2) درخصوص هزینه‏هاى ریالى براساس شاخص عمده فروشى در بخش مربوط، اعلام شده از سوى بانک مرکزى جمهورى اسلامى ایران و یا نظر کارشناسى محاسبه خواهد شد. انتخاب کارشناس از بین افراد خبره یا کارشناسان رسمى دادگسترى توسط شرکت مادر تخصصى انجام می‏شود.

 (5) تفاوت بین قیمت دفترى و ارزش سهام و سرمایه‏گذاریهاى انجام شده در سایر شرکت‏ها حسب مورد به قیمت معامله شده در بورس یا ارزیابى آن به روش ارزیابى انجام شده در شرکت سرمایه‏گذار، مطابق این آیین‏نامه، اضافه یا از آن کسر می‏شود. در مواردى که سود این قبیل سرمایه‏گذاریها در حسابها عمل شده باشد، سود منظور شده میباید از سود خالص قبل از مالیات کسر شود.

 (پ) قیمت پایه سهام سایر شرکت‏ها با توجه به شرایط خاص هریک از آنها حسب مورد با پیشنهاد شرکت مادر تخصصى، تأیید هیأت عالى واگذارى و اعمال یکى از شیوه‏هاى ذیل توسط شرکت مادر تخصصى مربوط تعیین میگردد:

 (1) ارزش روز خالص دارایی‏هاى شرکت (قیمت روز دارایی‏ها پس از کسر کلیه بدهی‏ها).

 (2) تنزیل خالص جریان وجوه نقد شرکت در ده سال آینده با اعمال نرخ مذکور در بند (الف) ماده (4) این آیین‏نامه.

 (3) ارزش اسمى سهام.

 (4) ارزش ویژه دفترى (به شرط مثبت بودن).

 (5) ارزش اسمى سهام حداکثر ده سال قبل از سال واگذارى با اعمال شاخص تورم عمده‏فروشى.

 تبصره 3: سهام مدیریتى، آن تعداد سهامى است که دارنده آن بتواند حداقل یک عضو در ترکیب هیأت مدیره تعیین نماید.

 تبصره 4: سهام کنترلى، آن تعداد سهامى است که دارنده آن امکان اتخاذ تصمیم در مجمع عمومى عادى را داشته باشد.

 ماده 6. چنانچه پس از درج آگهى فروش بر مبناى قیمت تعیین شده، موضوع بند (پ) ماده (4) این آیین‏نامه، سهام عرضه شده فروش نرود، به پیشنهاد مشترک شرکت مادر تخصصى ذیربط و سازمان خصوصیسازى و با تصویب هیأت عالى واگذارى، فروش سهام به بهایى کمتر از قیمت پایه مجاز است.

 ماده 8. پرداخت قیمت توسط خریداران با رعایت ترتیبات زیر صورت می‌گیرد:

 (الف) چنانچه سهام در سازمان بورس اوراق بهادار عرضه و فروخته شود، پرداخت قیمت با توجه به ضوابط مورد عمل در سازمان مذکور خواهد بود.

 (ب) چنانچه سهام به روش مزایده عرضه و به صورت نقدى فروخته شود، پرداخت قیمت براساس آییننامه معاملاتى سازمان خصوصیسازى و با رعایت مفاد این آییننامه خواهد بود.

 (پ) چنانچه واگذارى سهام به صورت اقساط صورت پذیرد، پرداخت قیمت براساس آیین‏نامه "بند (ه) ماده (14) قانون برنامه سوم توسعه" موضوع برقرارى نظام اقساطى فروش سهام خواهد بود.